Mieszkasz w Polsce, a krewni z Białorusi podarowali Ci pieniądze? Urząd skarbowy wyjaśnia, czy trzeba zapłacić podatek

Białorusinka mieszkająca w Polsce odwiedziła rodzinny kraj i otrzymała od rodziców dużą kwotę w gotówce. Kobieta przywiozła pieniądze do Polski, ale nie była pewna, czy powinna je zgłosić i zapłacić podatek od darowizny. Aby rozwiać wątpliwości, zwróciła się o wyjaśnienie do Krajowej Informacji Skarbowej. Tam potwierdzono: w tym przypadku nie powstaje obowiązek podatkowy. Przedstawiamy stanowisko urzędu.

Obywatelka Białorusi, która zwróciła się o interpretację, mieszka w Polsce z mężem od 2022 roku. Posiada tymczasowe zezwolenie na pobyt. Darowiznę od rodziców otrzymała w 2024 roku. Rodzice sporządzili akt notarialny darowizny, który następnie został przetłumaczony na język polski.

Czym jest interpretacja indywidualna i do czego służy

W marcu 2025 roku Białorusinka zwróciła się do Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych.

Taki dokument może chronić podatnika w przypadku sporów z urzędem skarbowym. Jeśli urząd właściwy dla miejsca zamieszkania ma inne zdanie, ale podatnik postępował zgodnie z wydaną na jego nazwisko interpretacją, nie można go pociągnąć do odpowiedzialności za naruszenie przepisów. Z takim wnioskiem może wystąpić każda osoba – koszt rozpatrzenia to 40 złotych.

Kto musi zgłosić darowiznę, a kto nie

W dokumencie, który Białorusinka otrzymała po dwóch miesiącach, stwierdzono, że w opisanej sytuacji nie występuje obowiązek zgłoszenia darowizny ani zapłaty podatku. Powołując się na ustawę o podatku od spadków i darowizn, urząd wyjaśnił, że opodatkowaniu podlegają wartości majątkowe lub prawa majątkowe otrzymane na terytorium Polski. Wartości lub prawa otrzymane za granicą podlegają opodatkowaniu tylko wtedy, gdy osoba obdarowana posiada obywatelstwo polskie lub stały pobyt w Polsce.

Ponadto, jeśli mienie ruchome lub prawa majątkowe zostały nabyte na terytorium Polski, są one zwolnione z opodatkowania w przypadkach, gdy ani darczyńca, ani obdarowany nie posiadają obywatelstwa ani stałego pobytu w Polsce.

Cudzoziemiec przebywający w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy jest traktowany jako osoba niemająca stałego miejsca zamieszkania w kraju.

– Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w momencie otrzymania darowizny wnioskodawczyni nie była obywatelką Polski i nie miała na terytorium Polski stałego miejsca zamieszkania — jej tożsamość potwierdzała karta pobytu czasowego. W związku z tym otrzymanie przez nią środków pieniężnych od rodziców na podstawie umowy darowizny nie podlegało w Polsce opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn — czytamy w interpretacji.

Urząd zaznaczył, że w latach 2022–2024 wielokrotnie wydawał identyczne interpretacje w podobnych sprawach.

Jak opodatkowane są darowizny w innych przypadkach

Pomijając indywidualny przypadek Białorusinki, który skomentowała Krajowa Informacja Skarbowa, ogólne zasady w Polsce przewidują, że darowizny mieszczące się w określonych limitach nie podlegają opodatkowaniu. Limity te wyglądają następująco:

• Jeśli należysz do pierwszej grupy podatkowej (czyli otrzymujesz darowiznę od: małżonka, rodziców, dziadków, pradziadków, dzieci, wnuków, prawnuków, rodzeństwa, pasierba/pasierbicy, macochy lub ojczyma, teściów, zięcia lub synowej), limit wynosi 36 120 zł od jednej osoby w ciągu pięciu lat.
• Jeśli należysz do drugiej grupy podatkowej (czyli otrzymujesz darowiznę od: cioci, wujka, siostrzeńca, bratanka, kuzynów i innych dalszych krewnych), limit wynosi 27 090 zł od jednej osoby w ciągu pięciu lat.
• Jeśli należysz do trzeciej grupy podatkowej (czyli otrzymujesz darowiznę od osób niespokrewnionych), limit wynosi 5 733 zł od jednej osoby w ciągu pięciu lat.

W obrębie pierwszej grupy wyróżnia się tzw. grupę zerową. Najbliżsi członkowie rodziny (małżonkowie, dzieci, rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, ojczym, macocha, pasierb/pasierbica) są całkowicie zwolnieni z podatku — nawet jeśli przekroczą powyższe limity. Warunkiem jest jednak zgłoszenie darowizny do urzędu skarbowego w ciągu sześciu miesięcy od jej otrzymania, poprzez złożenie formularza SD-Z2 (nie dotyczy to małżonków posiadających wspólność majątkową).

Aby skorzystać ze zwolnienia, należy udokumentować przekazanie pieniędzy przelewem bankowym lub przekazem pocztowym. Środki muszą być przekazane bezpośrednio z konta darczyńcy na konto obdarowanego. Jeśli pieniądze zostały przekazane w gotówce, a następnie wpłacone na konto, taka operacja nie kwalifikuje się do zwolnienia z podatku.

W przypadku braku zgłoszenia w terminie, odbiorca darowizny będzie musiał zapłacić podatek od nadwyżki ponad limit. Wysokość stawki podatkowej zależy od kwoty przekroczenia.